داستانهائی از ..

1- دکتر معاینه اش که تمام شد گفت حسین آقا مشکل چشم شما و نابینائیتان یک چیز غیر طبیعی است اگر اتفاقی افتاده آنرا بازگو کنید تا بتوانم علاجی پیدا کنم ، پیرمرد آه بلندی کشید و گفت سرباز که بودم در باغشاه خدمت میکردم یک شب در حالیکه سرپست مشغول خدمت بودم

دیدم شخصی با هیبت زنانه دارد نزدیک میشود هرچه ایست دادم توجهی نکرد و گفت آشنا هستم تا اینکه نزدیک شد دیدم یک دختری هست گغتم که اینجا چکار میکنی گفت شاید باور نکنی اما من از جنیان هستم من عاشق تو شده ام و تو باید با من ازدواج کنی هرچه از من انکار از اواصراربود و بالخره ما با هم ازدواج کردیم و با من به الموت آمد و در یکی از پناهگاههای  کوه اطراف روستا ساکن شد  ثمره ازدواج من با آن یک دختر شد  پدر و مادرم که بی اطلاع از همه چیز بودند اصرار کردند و همسری برای من اختیار کردند ، همسر اجنه من قول داده بود که کاری به کار زندگی ما نداشته  باشد فقط یک خواسته ای داشت ، او میگفت در شبهای سرد زمستان  اجازه بده ما در منزلت بیائیم و گرم باشیم و اگر که من یک جیغ کشیدم بیا بیرون  جلوی سگهای روستا را بگیر چونکه آنها میتوانند ما را ببینند و اگر جلوی آنها را نگیری به ما آسیب میزنند ، و بدین ترتیب ما با هم زندگی میکردیم ، تا اینکه یکی از روزها من قصد داشتم به شمال برای آوردن ذغال و برنج بروم  و برای خداحافظی پیشش رفته بودم گفت حسین آقا اگر که شمال رفتیم سعی کن در گرمدره که یک چشمه آب آنجاست اطراق نکنی انجا یک سری از اجنه کافر هستند و به آدمیزاد مخصوصا اگر ندانسته کاری بکند آسیب میزنند شما آدمها عادت دارید کنار چشمه ها قضاء حاجت میکنید و نمیدانید که در همان حال آنجا مکان حضور اجنه ها است و آنها را عصبانی میکنید ، من هم قول دادم و به سفر رفتم اما موقع برگشت این سفارش فراموشم شد ، و در همان منزل فرود آمدیم بعد از بارگیری و خوردن آب بمحض اینکه خواستم قضاء حاجت کنم آنگار با پتک روی سرم کوبیده اند و دنیا برایم تیره و تار شد از آنروز چشمهایم کم کم نور خود را از دست دادند تا امروز که تقریبا نابینا شده ام اما دردناکتر از چشمهایم بلائی بود سر همسر و دخترم آمد یک شب که هوا سرد بود و من هم حال درستی نداشتم صدای جیغ مخصوص را شنیدم اما تا لباس بپوشم و بیرون بیایم کمی طول کشید و وقتی بیرون رسیدم صدای فریادهای اور شنیدم به کنار رودخانه جائیمه صدا از آنطرف می آمد رفتم و دیدم که سگها همسر و دخترم را دریده اند پیرمرد این را که گفت گریه امانش نداد و زار زار گریه کرد و میگفت که هیچوقت خود را نخواهد بخشید

2- مش هاشم مرحوم پدر مش قنبر خاکپور مرحوم اصلیت زوارداشتی داشت تعریف میکرد وقت کاشت برنج در مازنداران برای تولکار (tool ) ( به گل و لای در گرمارود تول میگویند) به آنجا میرفتیم و برگشت معمولا ذغال و برنج میگرفتیم و برمیگشتیم از جنگل خارج نشده بودیم که شخصی گفت اگر الموت زواردشت میروید آنجا به هات باگوئید که هوتش بامرد ، ما از آنجا آمدیم و ناهار را منزل یکی از فامیلها زوارداشت بودیم من گفتم راستی ما داشتیم می آمدیم یک شخصی گفت در زواردشت به هات بگوئید هوتش بامرد ، هنوز حرفم تمام نشده بود که صدای جیغ و شیونی  از پسین ( pasin) (  در گرمارود به آشپزخانه ها که حالت انباری هم داشتند پسین میگفتند)  خارج و انگار کسی با سرعت برق و باد و شیون کنان خارج شد صاحب خانه گفت کسی در پسین نبود و آن حتما همزاد آن جن بوده است

3- مرحوم سید محمد سیمیاردشتی تعریف کرده است ، از شمال بر میگشتم پای شاه سفیدکوه بار گرفته بودم شولا (shoula ) ( شولا نیم تنه ای پشمی که معمولا چوپانان از آن استفاده میکردند ) را بخود پیچیده بودم و در حال استحرات که ناگهان صدای جیغ تعداد زن را شنیدم که کمک میخواستند ، دست چوب خود را برداشتم و بطرف صدا رفتم وقتی رسیدم دیدم که دو تا گرگ به سمت تعدادی زن در حال حمله هستند که با داد و فریاد و حمله بطرف گرگها آنها را فراری دادم ، گرگها دور شدند آنها گفتند تو امروز لطف بزرگی در حق ما کردی و ما مدیون تو هستیم ما از اجنه هستیم حالا هر چی میخواهی و هر کاری داری بگو بعد بمن گفتند چشمهایت را ببند ما دو ساعت دیگر تورا به محلت میرسانیم اما قاطرهایت را میتوانیم فردا بیاوریم و بعد همین کار را کردند  از آن به بعد من را در کارها کمک میکردند و مردم تعجب میکردند چطور بدون کمک گندمهایم را سریع میچیدم و کارهایم را پیش میبردم یکروز گفتند که چشمهایت را ببند تا به کربلا ببریمت و من چشمهایم را بستم و بعد از دو ساعت در کربلا بودم بعدها که خودم به کربلا رفتم دیدم که همه آن جاها برایم آشناست و دقیقا همان بوده که جنیان مرا برده بودند.

4- پریشب میهمان پدرم اینها بودیم و حرف از جن شد این داستانها که گفتم نقل قولی بود که از ایشان نمودم ، همانجوریکه در نوشته های پیشین گفته بودم در فرهنگ مردم الموت در گذشته جن حضوری پررنگ داشته و در اغلب شب نشینی ها از آنها داستانها میگفتند