روز معلم و خاطره ای از یک معلم

روز معلم گذشت تبریکات هم گفته شد اما جا دارد یادی کنیم از معلمانی که در الموت و در شرایط سخت آن سالها  ، دور از خانه و خانواده  و هر گونه امکانات  به علم آموزی دانش آموزان الموتی پرداختند .

وجیه اله مراقی اهل اویرک بود از آن دسته معلمانی بود که خیلی زود با بچه ها اخت میشد و رفاقت برقرار میکرد ، این ویژگی بعلاوه سواد خوب و بالا و سخنوری جذاب از ایشان یک معلم تمام عیار ساخته که علیرغم گذشت سالها بنده خاطراتی از کلاسهای ایشان را بیاد دارم . - خاطره زیر بنقل از ایشان است .

سال اولی بود که معلم شده بودم حکم مرا سیمیار زده بودند ،